Tadeusz Andrzej OLSZAŃSKI (ur. 1950 r.) jest z wykształcenia prawnikiem. Jego zainteresowania zawodowe zostały jednak od lat zdominowane szeroko rozumianą problematyką ukraińską. Zajmuje się zarówno analizami jak i publicystyką. Współpracował m.in. z "Res Publiką", "Obozem", "Slavia Orientalis", "Kresami", "Wiarą i Odpowiedzialnością". Jest także poetą.

Książka przedstawia najnowsze dzieje Ukrainy począwszy od roku 1900 — która to data wyznaczona została arbitralnie — do końca roku 1991. Nastąpił wówczas koniec epoki, trwającej od upadku ukraińskiej państwowości kozackiej, rozpoczęła się zaś nowa, której opis w kategoriach historycznych długo jeszcze nie będzie możliwy. W tak określonych ramach czasowych mieści się decydujące przebudzenie narodowe Ukraińców na początku stulecia, a następnie trzy kolejne próby osiągnięcia niepodległości, z których dopiero trzecia, a pierwsza bezkrwawa, uwieńczona została sukcesem.
Praca nie jest dziełem naukowym, lecz popularnym zarysem. Zasadniczy wykład poprzedzony został krótkim wglądem w dawniejsze dzieje Ukrainy, skupionym na ich interpretacji, bowiem dotychczas właśnie ta sfera ulegała silnym zafałszowaniom poprzez bezkrytyczne przejmowanie poglądów historiografii rosyjskiej.
Wśród aneksów Czytelnik znajdzie również zarys dziejów wspólnoty polskiej na Ukrainie.